Deze oververhitting wordt uitgedrukt via de oververhittingsindicator. Die indicator vertegenwoordigt de overtollige warmtewinsten, d.w.z. de warmtewinsten die niet kunnen worden opgeslagen, en wordt uitgedrukt in [Kh] Kelvin-uur.
Zodra een eenheid de warmte niet meer in haar structuur opslaat, of niet meer via de wanden of via (over)ventilatie afvoert, hoopt deze warmte zich op in de lokalen en kan ze in de zomer oververhitting veroorzaken.
De beste manier om oververhitting te voorkomen is een intelligent ontwerp van de eenheid en van het warmteverliesoppervlak. De ontwerper moet bijzondere aandacht besteden aan:
-
het beperken van de warmtebijdragen door de zon door te voorzien in:
- vensters met redelijke afmetingen,
- en/of uitgerust met buitenzonweringen,
- en/of door te voorzien in architecturale elementen zoals balkons, uitkragingen, enz.,
- het verzekeren van een grote inertie voor de eenheid,
- het mogelijk maken van een bijkomende ventilatie door het openen van de vensters.
Het doel van deze eis is om te zorgen voor thermisch comfort in de zomer in een energiezuinige eenheid dat hierdoor zijn verwarmingsverbruik in de winter beperkt.
De oververhitting van de NE en NGE EPW-eenheid moet kleiner zijn dan of gelijk zijn aan de eis inzake oververhittingmax.
