De warmteverliesoppervlakte, zoals gedefinieerd in het BWLKE is de som van alle scheidingsconstructies die het beschermd volume scheiden van de buitenomgeving, van de grond en van een aangrenzende ruimte die niet tot het beschermd volume behoort.
Zoals bepaald in bijlage 2 van het “Richtlijnenbesluit” wordt het naburige gebouw in het geval van een nieuwbouw- of een renovatieproject standaard als gebouwd en verwarmd beschouwd. De scheidingsmuur wordt dan ook niet opgenomen in de berekening van de warmteverliesoppervlakte, maar moet worden beschouwd als een wand tussen 2 beschermde volumes.
De warmteverliesoppervlakte, zoals gedefinieerd, stemt overeen met de warmteverliesoppervlakte (schil) attest die gebruikt wordt voor de bepaling van de luchtdichtheid (v50 = lekdebiet per eenheid schiloppervlak) (zie Deel 9 Berekeningsmethoden – Hoofdst 6 Luchtdichtheid).
