Filtreerstroken, ook bufferstroken met gras genoemd, worden aangebracht tussen een ondoorlatend stroomopwaarts oppervlak dat afvloeiing veroorzaakt en een stroomafwaartse andere voorziening voor waterbeheer. Ze vormen dus overgangsvoorzieningen naar voorzieningen voor regenwaterbeheer. Ze verbeteren

Waterdoorlatende verhardingen bestaan uit materialen die een poreuze laag vormen, hetzij door hun eigen structuur, hetzij door de manier waarop ze geplaatst worden. Ze maken het mogelijk om gestabiliseerde zones zonder water te creëren, die gebruikt kunnen worden door voetgangers en voertuigen, en

Een regentuin is een ondiepe, beplante verlaging die bij geïntegreerd regenwaterbeheer wordt gebruikt als behandelings- en opslagtechniek. Het is dus een hybride structuur tussen een filterstrook en een wadi of een droog bekken.

Het stormbekken (of opvangbekken) heeft een tijdelijke opslagfunctie voor regenwater om de hoeveelheid water van de stormpiek te verminderen. Dit speelt onder andere een gunstige rol bij de bestrijding van overstromingen en biedt bovendien andere milieuvoordelen, met name in verband met de

Een debietregelaar wordt gebruikt om het regenwaterdebiet te beperken dat van een perceel wordt afgevoerd via de riolering, waterloop, enz. Een debietregelaar wordt dus geïnstalleerd aan de uitgang van een buffervolume: stormbekken, wadi, greppel, enz., en draagt zo bij tot de bestrijding van het

Naast de structuren voor de opslag of infiltratie van regenwater zijn er ook structuren die er vooral op gericht zijn om het transport van regenwater tussen de verschillende voorzieningen te verzekeren volgens het principe van "cascadebeheer". Ze zijn hier gegroepeerd onder de term waterwegen. In

Een boldraadrooster vormt een eerste filterelement in het recuperatietraject van regenwater. Het is een goedkope manier om de levensduur van de verdere voorzieningen in het traject te verlengen, op voorwaarde dat het element regelmatig wordt onderhouden. Het betreft hier uitsluitend boldraadroosters