Een aangepaste, zichtbare signalisatie

Signalisatie is essentieel om vlotte circulatie mogelijk te maken in en rond een gebouw. Iedereen heeft er baat bij, maar ze moet vooral zijn aangepast aan personen met motorische, visuele, auditieve of cognitieve beperkingen. Men onderscheidt drie categorieën signalisatie: oriëntatie, lokalisatie en waarschuwing voor gevaren.

Waarom signalisatie?

Dankzij een goede signalisatie komen gebruikers vlot te weten waar de toegangen zijn en welke functies aanwezig zijn in een gebouw. Ze worden geholpen om de weg niet kwijt te raken en geen onnodige trajecten af te leggen, vooral voor personen met beperkte mobiliteit. Ook maakt signalisatie alles makkelijker voor bejaarden en voor mensen die de taal niet begrijpen.

Wat moet signalisatie aangeven?

Denk aan bewegwijzering in de breedste zin van het woord: identificatie van het gebouw, toegangswegen, parkeergelegenheid, ingang, onthaal, identificatie en gebruik van de aanwezige functies, horizontale en verticale circulatie, deuren, sanitair, uitgangen, ontruiming.

Hoe wordt signalisatie uitgewerkt?

De signalisatie moet continu zijn, van het begin tot het einde van de bewegwijzering. Om alle gebruikers te dienen, moeten de elementen visueel, tactiel en auditief worden aangeduid.

Diverse criteria worden nagegaan: eenvoud, intuïtief gebruik, zichtbaarheid, leesbaarheid, samenhang, hoeveelheid en hiërarchie van de informatie, ...

Voor teksten en pictogrammen spelen verschillende parameters voor een doeltreffende signalisatie: de tekens zijn universeel leesbaar, samenhangend, ook naar vorm, afmetingen, lettertype, kleuren en kleurcontrast. Denk aan de matte afwerking tegen reflectie, de verlichting enz. Ook de positionering en de hoogte van de bordjes moeten zorgvuldig worden bestudeerd.