De invloed van de architecturale en structurele opzet van het gebouw
De rangschikking van de ruimten en hun functies zal ontstaan uit de hoofdstructuur van de constructie. Deze rangschikking wordt beïnvloed van bij de ontwikkeling en de aard van de binnenmuren of tussenwanden zal er uit kunnen worden opgemaakt. Aangezien de hoofddoelstelling erin bestaat om aan bepaalde wettelijke of normatieve eisen te voldoen, zal er een zeker gebruikscomfort uit voortvloeien.
De functie van de ruimten en de gebruiksintensiteit
Het te verwerken type wand kan worden gekozen naargelang de bestemming van de ruimten en hun behoefte aan flexibiliteit. Bij bepaalde functies zoals de tertiaire sector moet een zekere modulariteit en aanpasbaarheid van de ruimten mogelijk worden gemaakt, om zo multifunctioneel mogelijk te zijn.
Voor bepaalde functies zoals huisvesting is er minder vaak behoefte aan aanpasbaarheid. Een ontwerp van de wanden dat de aanpasbaarheid en de flexibiliteit van het gebruik van de ruimte ondersteunt, maakt het niettemin mogelijk om het hoofd te bieden aan de demografische ontwikkeling en aan de behoefte aan woningen, evenals aan een omschakeling naar andere types bestemming, indien nodig.
Aanpasbaarheid
Om ervoor te zorgen dat de binnenwanden gemakkelijk en op milieuvriendelijke wijze kunnen worden veranderd, worden de volgende principes toegepast:
Anticiperen op de veranderingen
Een oplossing bieden voor de meest aannemelijke scenario's met betrekking tot de verandering van het gebruik en er efficiënte renovatiehypothesen aan verbinden.
Omkeerbare assemblages ontwikkelen
Omkeerbare assemblages ontwikkelen, zodat het mogelijk is om materialen te vervangen of de technische voorzieningen en leidingen te bereiken, zonder ongeoorloofde afbraakwerkzaamheden te moeten uitvoeren.
Kiezen voor materialen die op het einde van de levensduur milieuvriendelijk worden beheerd
In omkeerbare assemblages materialen met een kleine impact op het milieu gebruiken.
Zie dossier - De levenscyclus van materialen: analyse, informatiebronnen en keuzehulpmiddelen.
Het thermische en hygrometrische comfort
Principes van de thermische inertie
De binnenwanden kunnen een rol spelen op het gebied van de thermische inertie, door de warmte van de lucht op te slaan wanneer het te warm is, en die energie later vrij te geven wanneer de temperaturen zakken. Dit zorgt zowel in de zomer als in de winter voor een sterke verbetering van het comfort in de ruimten, door de nivellering van de temperatuurpieken. Het is daarvoor belangrijk dat de massa "toegankelijk" blijft, zodat deze de energie kan uitwisselen met de lucht.
Zie dossier Een hoge thermische inertie verzekeren en Een passieve koelstrategie toepassen.
Regelaar van de vochtigheidsgraad:
De binnenwanden kunnen bijdragen aan de regeling van de omgevingsvochtigheidsgraad en die laatste verbeteren. Het is daarvoor van belang om materialen te verwerken waarvan de vochtigheidsgraad kan schommelen zonder dat daar kwaliteitsverlies mee gepaard gaat. Daarnaast is het ook belangrijk om een afwerkingsbekleding te kiezen die deze uitwisseling van vocht tussen het materiaal en de omgevingslucht mogelijk maakt.
Het akoestische comfort
Er bestaan vier strategieën om de akoestische rol van de wanden te verbeteren:
Spelen met massa
Principe dat bekend is als "wet van de massa". Hoe dichter een materiaal is, hoe beter het isoleert tegen lawaai omdat daardoor minder geluiden in de lucht erin slagen het laten trillen.
Faseverschuiving van de golven
Door zijn fysische eigenschappen en zijn massa absorbeert elk materiaal een selectief deel van de geluidsgolven. Door afwisseling te brengen in de dikte en de soortelijke dichtheid van de materialen waaruit de wand bestaat, zal het "muurelement" het geluid beter isoleren. Dat is het massa-veer-massaprincipe. Zie Dossier | Het akoestisch comfort van gebouwen verzekeren.
Luchtdichting
Deze strategie is de allerbelangrijkste. Luchtlekken kunnen de hele akoestische uitvoering van een wand tenietdoen. Bijzondere aandacht moet worden besteed aan het beperken van parasitaire geluidsvoortplanting, door barsten, kokerdoorvoeren, voegen en raamwerk te dichten. Hiervoor is maar weinig nodig. Het principe is eenvoudig: daar waar de lucht doorgaat, gaat ook het geluid door. Een goede akoestische isolatie vereist dus noodzakelijkerwijs een goede luchtdichting, maar die dichting mag niet ten koste gaan van een gezonde ventilatie van de vertrekken.
Om geluidsvoortplanting door de trilling van een structuur te voorkomen, moeten de elementen onderling van elkaar ontkoppeld zijn. Deze ontkoppeling kan bijvoorbeeld worden uitgevoerd door elastische banden langs de omtrek van de wanden, uitzetvoegen en trilvaste ophangingen. Stijve mechanische verbindingen planten het geluid voort.
Zie Dossier | Het akoestisch comfort van gebouwen verzekeren.
De kenmerken en het draagvermogen van de structuur
De voorzieningen waarmee aan deze comforteisen kan worden voldaan, zullen in elk geval rekening moeten houden met een zekere verenigbaarheid met de hoofddraagstructuur. Aangezien de tussenwanden niet dezelfde overbelasting hebben, zal hun schikking op de plannen een invloed hebben op hun aard, naargelang de draagkwaliteit van de vloeren.
De investerings- en onderhoudskosten
Hoewel de investering voor bepaalde voorzieningen hoger lijkt te zijn, kunnen hun bestendigheid in de loop der tijd of het comfort dat ze garanderen doorslaggevende argumenten blijken te zijn, net zoals de verwerkingssnelheid, de flexibiliteit en de frequentie van de gewenste wijzigingen.
Zie hoofdstuk Verwezenlijking – Gemeenschappelijke aspecten voor alle voorzieningen.
